Του Κώστα Ράπτη
Ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης Ζίγκμουντ Φρόιντ υποστήριζε ότι σε όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας του δεν μπόρεσε να απαντήσει στο ερώτημα "τι είναι αυτό που θέλει μία γυναίκα;". Ισχύει και για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι σαφές τι θέλει: να δρέψει δάφνες ειρηνοποιού, απεμπλεκόμενος από έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδίσει, δεν μπορεί (λόγω του προφανούς πυρηνικού ρίσκου) να κλιμακώσει και για τον οποίο (ανειλικρινώς) ενοχοποιεί αποκλειστικά τον προκάτοχό του. Επίσης επιθυμεί να εξασφαλίσει επικερδείς συνεργασίες με την Ρωσία στην Αρκτική και αλλού και να αλλάξει τον συσχετισμό εις βάρος της Κίνας, την οποία θεωρεί κύριο ανταγωνιστή των ΗΠΑ. Άγνωστο παραμένει ποιο τίμημα είναι διατεθειμένος να καταβάλλει στον Πούτιν, αλλά και πόσο μπορεί να αντισταθεί στις αντίρροπες πιέσεις που δέχεται από το εσωτερικό και το εξωτερικό. Σε κάθε περίπτωση, εμπνέεται από ένα συναλλακτικό μοντέλο, στο οποίο η διεθνής αρχιτεκτονική διαμορφώνεται από την "τέχνη του deal" μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, ενώ παράλληλα πιστεύει ότι διαθέτει σε τελική ανάλυση (όπως μας προϊδεάζουν οι κατά καιρούς δηλώσεις του) και "οδό διαφυγής", ήτοι να εγκαταλείψει την διαχείριση του "ευρωπαϊκού προβλήματος" που είναι η Ουκρανία, στα χέρια των Ευρωπαίων.
Αυτοί οι τελευταίοι δεν θέλουν μια συμφωνία που θα επικυρώνει τα κέρδη της Ρωσίας, αλλά απαιτούν ταυτόχρονα μιαν άμεση και άνευ όρων κατάπαυση του πυρός. Δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν τον Πούτιν ως συνομιλητή, αλλά πολύ θα ήθελαν να δουν τον Ζελένσκι ή και τους εαυτούς τους στο ραντεβού του Άνκορατζ την Παρασκευή. Πιστεύουν ότι η άσκηση πίεσης στην Ρωσία δεν έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές της, την στιγμή που τα ρωσικά στρατεύματα περικυκλώνουν το Ποκρόφσκ και οι υπερηχητικοί πύραυλοι "Ορέσνικ" ετοιμάζεται να εγκατασταθούν στη Λευκορωσία.
Προετοιμάζουν τους πληθυσμούς τους για μία άμεση αναμέτρηση με μία Ρωσία, την οποία θεωρούν έτοιμη να επιτεθεί σε ευρωενωσιακή επικράτεια εντός πενταετίας, αλλά προς το παρόν ικανοποιούνται να αναμετρώνται με μία πυρηνική δύναμη εξ αποστάσεως και δι' αντιπροσώπου – όσο τουλάχιστον η Ουκρανία διαθέτει ακόμη κάποιο ανθρώπινο δυναμικό να θυσιάζει.
