Την περασμένη Παρασκευή ο Ντόναλντ Τραμπ υποδέχθηκε τον Βλαντίμιρ Πούτιν στην Αλάσκα για μια διμερή σύνοδο κορυφής, ενώ τη Δευτέρα συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι και ακόμη έξι Ευρωπαίους ηγέτες. Ήταν η πιο πρόσφατη απόπειρα του Αμερικανού προέδρου να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα από διπλωματική πρωτοβουλία. "Η ειρήνη είναι δύσκολη, αλλά εφικτή", τόνισε ο Τραμπ. "Ο πόλεμος θα τελειώσει. Ο Ζελένσκι και ο Πούτιν θα βρουν έναν τρόπο να τα βρουν".
Η δήλωση θύμισε τις προεκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ, όταν υποσχόταν ότι θα έφερνε ειρήνη μέσα σε 24 ώρες από την ανάληψη των καθηκόντων του, τονίζει σε άρθρο - ανάλυσή του το αμερικανικό περιοδικό New Yorker. Ωστόσο, το κρίσιμο ερώτημα παραμένει: υπάρχει πραγματικός λόγος να πιστέψουμε ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα εξελιχθούν διαφορετικά;
Οι "ρίζες" του πολέμου και τα μαξιμαλιστικά αιτήματα Πούτιν
Για να κατανοήσει κανείς τις προοπτικές, πρέπει να επιστρέψει στα βαθύτερα αίτια της εισβολής. Η κατάληψη εδαφών, στην οποία αναφέρθηκε και ο Τραμπ μέσω ασαφών προτάσεων για "ανταλλαγές γης", δεν είναι το πρωτεύον ζήτημα για το Κρεμλίνο. Για τον Πούτιν, η καταστροφή ουκρανικών πόλεων και η προσάρτηση περιοχών είναι το μέσο για τον πραγματικό στόχο: μια Ουκρανία ελεγχόμενη, αποδυναμωμένη και απαλλαγμένη από τη δυτική επιρροή.
Η Ρωσία θεωρεί "ριζικά αίτια" του πολέμου όχι μόνο τα σύνορα, αλλά ζητήματα ταυτότητας, γλώσσας και ιστορίας, καθώς και τη στρατιωτική παρουσία της Δύσης στην Ευρώπη. Όπως έχει επισημάνει η ερευνήτρια Τατιάνα Στανόβαγια, για τον Πούτιν η λογική είναι απλή: αν η Ουκρανία ανήκει στη Ρωσία, δεν έχει σημασία πού χαράσσονται τα σύνορα· αν παραμείνει "δυτική", τότε πρέπει να καταστραφεί συστηματικά, έως ότου υποκύψει.
Το διακύβευμα του Ντονμπάς
Στο ζήτημα των εδαφών, ο Πούτιν ζητεί την πλήρη αποχώρηση της Ουκρανίας από το τμήμα των ουκρανικών επαρχιών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ που εξακολουθεί να ελέγχει. Δεν πρόκειται για αμελητέες εκτάσεις· οι ουκρανικές δυνάμεις κατέχουν περίπου το 30% του Ντονέτσκ, εδάφη που περιλαμβάνουν ισχυρά οχυρωμένα σημεία που η Μόσχα δεν έχει καταφέρει να καταλάβει.
