Σύμφωνα με στοιχεία που ανακοίνωσε την Παρασκευή η Γερμανική Στατιστική Υπηρεσία, ο δείκτης ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας για το πρώτο τρίμηνο του 2025 κινείται σε θετικό πρόσημο και φτάνει το +0,4%, ξεπερνώντας τις προβλέψεις που έκαναν λόγο για +0,2%. "Η μεταποίηση και οι εξαγωγές απέδωσαν καλύτερα από ό,τι εκτιμούσαμε αρχικά", εξηγεί η διευθύντρια της υπηρεσίας, Ρουθ Μπραντ. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι ο απρόσμενα θετικός δείκτης οφείλεται στις πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ. Όχι σε αυτές που εφαρμόζει, αλλά σε εκείνες που …απειλεί να εφαρμόσει στο άμεσο μέλλον. Παράλογο;

"Είναι ασυνήθιστη μία τέτοια αναθεώρηση των προβλέψεων κατά 0,2%" δηλώνει στο Reuters o Γενς Όλιβερ Νίκλας, αναλυτής της κρατικής τράπεζας LBBW. "Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι επισπεύδονται οικονομικές αποφάσεις όσον αφορά τις εξαγωγές στις ΗΠΑ, καθώς πολλοί προτρέχουν, ώστε να προλάβουν την επαπειλούμενη επιβολή δασμών". Στο ίδιο μήκος κύματος ο Τόμας Γκίτσελ, επικεφαλής οικονομολόγος της VP Bank στο Λιχτενστάιν, τονίζει στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (dpa) ότι "πρόκειται για μία ευχάριστη έκπληξη, αλλά και για ένα εφήμερο φαινόμενο, που οφείλεται στην αντιπαράθεση για τους δασμούς".

Μία λογική οικονομική συμπεριφορά

Με απλά λόγια, συμβαίνει το εξής: υπό το βάρος των απειλών Τραμπ για επιβολή τιμωρητικών δασμών στην Ευρώπη, πολλοί επισπεύδουν τις αγορές τους, ώστε να αγοράσουν τα αγαθά που χρειάζονται στις σημερινές τιμές, και όχι στις… απλησίαστες τιμές που θα έπρεπε να πληρώσουν εάν και όταν επιβληθούν οι δασμοί. Όταν, για παράδειγμα, οι Αμερικανοί θέλουν να επισπεύσουν μία παραγγελία βιομηχανικού εξοπλισμού στην Ευρώπη για να προλάβουν τη γενίκευση του εμπορικού πολέμου, οι γερμανικές επιχειρήσεις προφανώς επωφελούνται από αυτή την εξέλιξη.

Η αγορά είναι ψυχολογία σε μεγάλο βαθμό και η συγκεκριμένη οικονομική συμπεριφορά κρίνεται φυσιολογική. Το βλέπουμε άλλωστε και στην καθημερινότητά μας. Σπεύδουμε να κάνουμε ακόμα και αγορές που είχαμε αμελήσει, όταν προβλέπονται ανατιμήσεις εξαιτίας της ανόδου του πληθωρισμού ή όταν πλησιάζει στο τέλος της η περίοδος των εκπτώσεων. Κάτι παρόμοιο κάναμε παλαιότερα, όταν κυκλοφορούσαν σενάρια για υποτίμηση της δραχμής. Ο homo economicus επιδιώκει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα με το ελάχιστο δυνατό κόστος.