Όλα επί τάπητος. Αυτές οι τρεις λέξεις αποτυπώνουν σε όλο της το εύρος την πολυεπίπεδη ατζέντα της χθεσινής επίσημης -και εν πολλοίς, επεισοδιακής- επίσκεψης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη, στην Ιερουσαλήμ και στη Ραμάλα, όπου συναντήθηκε με την ισραηλινή και παλαιστινιακή πολιτική ηγεσία, και μάλιστα σε μία περίοδο που χαρακτηρίζεται από ακραίες περιφερειακές πολώσεις και εκρηκτικές εξελίξεις.
Το υπόβαθρο της επίσκεψης Χριστοδουλίδη στο Ισραήλ
Η αφορμή της επίσκεψης του Κύπριου Προέδρου στο Ισραήλ ανάγεται χρονικά στους λόγους που οδήγησαν στην διοργάνωση της τριμερούς διάσκεψης των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στην Αθήνα. Η πρωτοβουλία για εκείνη την διάσκεψη προήλθε κυρίως από την αίσθηση της ισραηλινής πλευράς που έβλεπε το ενδεχόμενο της ηλεκτρικής διασύνδεσης των τριών χωρών να ατονεί με την πάροδο του χρόνου. Μάλιστα, πίσω από τις έντονες διατυπώσεις του Ισραηλινού ΥΠΕΞ, Γκιντόν Σάαρ, γινόταν εύκολα αντιληπτό ότι έκρινε υπεύθυνη για την καθυστέρηση του έργου του στρατηγικού αποτυπώματος της έντονης τουρκικής περιφερειακής παρεμβατικότητας.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που έχει αρχίσει εδώ και χρόνια να ενοχλεί τα ισραηλινά κέντρα λήψεως αποφάσεων, τόσο πριν, όσο και αφού ξέσπασε ο πόλεμος μετά την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Πολύ συγκεκριμένες δημόσιες τοποθετήσεις στην Αθήνα δεν άργησαν να θορυβήσουν την ισραηλινή κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να παρακινηθεί η Λευκωσία να προβεί σε κινήσεις διατήρησης του θετικού momentum, με στόχο να διατηρηθεί επίκαιρο το συγκεκριμένο εγχείρημα, που θεωρείται στρατηγικής σημασίας τόσο για το Ισραήλ και για την Κυπριακή Δημοκρατία. Πέραν αυτού όμως, δεν ήταν τυχαίος ο προσδιορισμός της επίσκεψης Χριστοδουλίδη στο Ισραήλ στις αρχές Μαΐου, λίγες μέρες πριν την προγραμματισμένη μετάβαση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού στο Αζερμπαϊτζάν. Η τελευταία είναι άλλωστε μία χώρα που ολοένα και περισσότερο επιδιώκει να αναλάβει ρόλο διαμεσολαβητή μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας για τη διευθέτηση των διμερών τους διαφορών στις εύθραυστες ισορροπίες ισχύος στην συριακή επικράτεια – συνομιλίες που ενθαρρύνονται από τη διακυβέρνηση Τραμπ, ενόψει μάλιστα της επικείμενης περιοδείας του τελευταίου στη Μέση Ανατολή στις 13-16 Μαΐου.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο κυπριακός παράγοντας όφειλε να υπενθυμίσει στην ισραηλινή ηγεσία τον εξισορροπητικό του ρόλο, παρότι ο τονισμός των αγαστών κυπροϊσραηλινών σχέσεων δημιουργεί αρνητικά αντανακλαστικά σε σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης, ενόσω ο πόλεμος στη Γάζα δείχνει να μην έχει τέλος. Ωστόσο, υπό την πίεση των ευμετάβλητων περιφερειακών ισορροπιών, η κυπριακή πολιτική ηγεσία έδειχνε να μην έχει άλλη επιλογή από τη ρεαλιστική αντιμετώπιση της Γεωγραφίας και της λογικής της ισχύος - μία θεώρηση που εν τέλει στήριξε η πλειοψηφία του κυπριακού κομματικού χάρτη.
Άλλωστε, δεδομένου ότι η κυπριακή διπλωματία έχει ήδη αρχίσει να εμπλουτίζει το ανθρώπινο δυναμικό της με ειδικούς συνεργάτες ενόψει της επικείμενης ανάληψης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πρώτο εξάμηνο του 2026, η Λευκωσία πρόβαλε ως απολύτως αναγκαία τη χθεσινή μετάβαση Χριστοδουλίδη σε δύο πόλεις-κλειδιά της περιοχής: την Ιερουσαλήμ και τη Ραμάλα. Στόχος της επίσκεψης η κατάλληλη προετοιμασία της μεσανατολικής ατζέντας της κυπριακής ευρωπαϊκής προεδρίας, παρότι, όπως εν τέλει αποδείχθηκε, η ατζέντα της επίσκεψης είχε περισσότερο διμερή χαρακτήρα. Ένα γεγονός που δεν εξέπληξε κανέναν.
